نگاهی به کارنامه بازیگری فرهاد اصلانی به بهانه زادروزش
اواسط دهه هفتاد بود که سریال «امام علی» از شبکه یک سیما پخش شد و خیلی زود به یکی از بهترین و پربیننده‌ترین مجموعه‌های نمایشی تلویزیون تبدیل شد. در میان بازیگران و ستارگان شناخته‌شده این مجموعه، بازیگری بود که یکی از اولین تجربه‌های بازیگری‌اش را تجربه می‌کرد اما توانست با ایفای نقش یزید با همه چالش‌ها و پیچیدگی‌هایش، و همه ابعاد منفی‌اش، ارتباط خوبی با بینندگان برقرار کند؛ فرهاد اصلانی.
همچنین بخوانید:
به بهانه تولد فریماه فرجامی: از یک ستاره تا یک شمایل درهم شکسته
۱۸ خرداد، تولد ۵۳ سالگی فرهاد اصلانی است و به بهانه استقبال خوب مخاطبان از مجموعه نمایش خانگی «هیولا»، بد نیست نگاهی بیندازیم به بهترین و شاخص‌ترین آثار کارنامه کاری این بازیگری محبوب.
فرهاد اصلانی در دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد، کم‌کم به ستاره‌ای شناخته‌شده در سینما و تلویزیون تبدیل شد و بعد از یک دوره کم‌کاری و گزیده کاری، به سینما بازگشت.
اصلانی خیلی زود توانایی‌های خود را ثابت کرد و با ایفای نقش‌های متفاوت و به چالش کشیدن خود، نام خود را به‌عنوان بازیگری با گستره وسیعی از انتخاب و ارائه‌ای هنرمندانه به مخاطبان معرفی کرد.
گرچه فرهاد اصلانی ابتدا در «امام علی» حضور یافت، اما به دلیل اصلاحات و تعدیل‌هایی که به این مجموعه وارد شد و پخش آن چند سالی به عقب افتاد، اولین بار با سریال «همسایه‌ها»، ساخته حسن فتحی که در ماه رمضان سال ۱۳۷۲ پخش شد، اولین تجربه حرفه‌ای‌اش را ثبت کرد. در همان سال‌ها در چند تئاتر و نمایش رادیویی هم ایفای نقش کرد و بعد با بازی در «روسری آبی» ساخته رخشان بنی اعتماد وارد سینما شد.
فرهاد اصلانی در سال‌هایی که یکی از پرکارهای سینما و تلویزیون ایران بود، بیشتر در نقش‌های فرعی یا مکمل حضور داشت و تا امروز هم درخشان‌ترین نقش‌هایش در قالب نقش‌های مکمل بوده است. اصلانی که سابقه همکاری با اصغر فرهادی در «داستان یک شهر» را هم در کارنامه‌اش دارد، در «سفر به چذابه» به کارگردانی رسول ملاقلی پور و «خانه‌ای در تاریکی» به کارگردانی سعید سلطانی که ازنظر سال ساخت فاصله زیادی باهم دارند، مسئولیت ایفای نقش‌ها و کاراکترهای متفاوت و چندبعدی را بر عهده گرفت و از هردو پروژه هم سربلند درآمد.
در تلویزیون، از بازی در «امام علی» و نقش متفاوتش، تا «مختارنامه» و نقش عبیدالله ابن زیاد، اصلانی توانسته توجه مخاطبان را به خود جلب کند و حتی در میان بازیگران مهم‌تر و نقش‌های کلیدی‌تر بدرخشد.
اصلانی که اولین درخشش در تلویزیون با «امام علی» و داوود میرباقری بود، در همکاری مجددش با میرباقری و در یک نقش تاریخی و منفی دیگر، نشان داد که هنوز می‌تواند مخاطبش را غافلگیر کند.
در میان نقش‌آفرینی‌های فرهاد اصلانی در تلویزیون، «راه بی‌پایان»، به کارگردانی همایون اسعدیان یکی از ماندگارترین و خاطره‌انگیزترین‌ها است. یکی از مجموعه‌های تلویزیونی که علاوه بر معرفی هومن سیدی و آزاده صمدی به سینما و تلویزیون، با داستانی جذاب و شخصیت‌های پیچیده، جای خود را میان مخاطبان تلویزیون باز کرد. اصلانی در نقش عموی مهربانی که در پشت رفاه و ثروتش، شرارت و خیانت را پنهان می‌کند، توانست یکی از چالشی‌ترین بازی‌های سال‌های اخیر سینمای ایران را به نمایش بگذارد.
«راه بی‌پایان»، که در سال ۱۳۸۶ از شبکه سوم سیما پخش می‌شد، توانست با کسب ۹۱٫۱ درصد از رضایت مخاطبان، بیشترین رضایتمندی را در میان سریال‌های تلویزیونی داشته باشد.
در سینما، اما، اصلانی مسیر پیوسته‌تری داشته و از زمانی که «روسری آبی» را بازی کرد تا امروز به‌گونه‌ای ظاهرشده که در هر فیلم نقشی متفاوت را ایفا کند و همچنان بیننده را مجذوب کند.در میان تجربه‌های اخیر اصلانی، آثاری هستند که نشان از دقت نظر اصلانی در انتخاب نقش‌ها و همچنین در نظر گرفتن گستره وسیعی از فیلم‌های کمدی و جدی دارد.
«یه حبه قند» اولین چالش جدی فرهاد اصلانی بعد از سال‌ها گزیده کاری محسوب می‌شد.
«یه حبه قند» محصول سال ۱۳۸۹، در فضایی روستایی قصه‌ای انسانی از زندگی، عشق و مرگ را روایت می‌کرد و اصلانی در نقش مرد از زیارت برگشته و کمی سنتی در یک خانواده یزدی، در میان دیگر بازیگران این فیلم، بیننده را متقاعد می‌کند که در میان یک خانواده سنتی در شهر یزد قرار دارد و حال و هوای خانه در آستانه عروسی که به عزا تبدیل می‌شود را به‌خوبی به بیننده منتقل می‌کند. تضاد نقش اصلانی در مقابل باجناغ دیگر، بازی او را برجسته و دوست‌داشتنی می‌کند. اصلانی در سال ۱۳۹۰ با بازی در دو فیلم «خرس» و «زندگی خصوصی» که هردو گرفتار توقیف شدند، توانست جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را از آن خود کند تا ثابت کند، موفقیت او در نقش‌های مکمل هیچ‌گاه به این معنی نبوده که از عهده ایفای یک نقش اول برنمی‌آید. تا چند سال بعد، اصلانی به انتخاب‌های وسواسی‌اش ادامه می‌دهد و خیلی زود بازگشتش به سینما را جشن می‌گیرد.
در «قصه‌ها» ساخته رخشان بنی اعتماد حاضر می‌شود و کاراکترش در «روسری آبی» را زنده می‌کند، در دو اثر «من مادر هستم» و «خواب‌زده‌ها» با فریدون جیرانی همکاری می‌کند و در اولی بار دیگر یک نقش متفاوت و چالش‌برانگیز را ایفا می‌کند و در دومی توانایی‌اش در ایفای نقش‌های طنز را به مخاطب نشان می‌دهد.
اصلانی بعد از نقش متفاوتش در «کوچه بی‌نام» در سال ۱۳۹۳، در «عصر یخبندان» ساخته جنجالی مصطفی کیایی می‌درخشد. اصلانی در این فیلم یک‌بار دیگر، با ایفای کاراکتری که ابعاد شخصیتی گوناگونی دارد، توانایی خود را به رخ می‌کشد و در درام هنجارشکنانه کیایی در نقش مردی که به وفاداری همسرش شک کرده است بیننده را با خود در سفری همراه می‌کند که به حقایق تلخی می‌انجامد.
یک سال بعد، همکاری مشترکش با رضا میر کریمی در «دختر»، اولین جایزه بین‌المللی‌اش را برایش به همراه می‌آورد. گرچه این بار هم اصلانی در نقش یک مرد سنتی ظاهر می‌شود، اما چالش برقراری ارتباط این پدر با دخترش، موضوع اصلی فیلم را می‌سازد و اصلانی برای ایفای هنرمندانه نقش یک پدرسنتی و درمانده در جامعه مدرن امروزی ما، علاوه بر کسب جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم مسکو، نامزد دریافت جایزه از چند جشنواره دیگر هم می‌شود.
اصلانی که آخرین کارش «متری شیش و نیم» ساخته سعید روستایی باردیگر نشان‌دهنده توانایی او در درخشیدن در یک نقش مکمل است، سال گذشته فیلم تحسین‌شده «مغزهای کوچک زنگ‌زده» را روی اکران داشت.
اصلانی در این فیلم در نقش خلافکاری که در مناطق حاشیه شهر تهران، از طریق تولید و توزیع مواد مخدر و گرداندن باندهای دزدی کودکان، فرمانروایی برای خود به هم زده است بازی بی‌نظیری از خود ارائه می‌دهد که بی‌نظیر و مدهوش کننده است.
فرهاد اصلانی که با «شاه گوش» تجربه حضور در شبکه نمایش خانگی را داشت، این روزها در «هیولا» ساخته مهران مدیری می‌درخشد و بار دیگر نه‌تنها توانایی طنزش را به رخ می‌کشاند که نشان می‌دهد، هنوز مثل قبل می‌تواند به بهترین شکل با بیننده ارتباط برقرار کند.
کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
