نگاهی به ده فیلم پرفروش سال ۹۸
سال ۹۸ هم، با همه بدیهایش، نفسهای آخرش را میکشد. سالی که با هیچکس مهربان نبود، چه برسد با سینما. بااینکه امسال به لطف افزایش قیمت بلیت، فروش فیلمها از همیشه بیشتر بوده است، اما نمیتوان انکار کرد که سالنهای سینما بیش از هرسالی روزهای خالی و بیمخاطبی را گذراندند.
البته، به جدول فروش امسال که نگاهی بیندازید، کمی امیدوار میشوید. امسال هم مانند سالهای گذشته، کمدیهای سخیف و شانه تخممرغی پیروز گیشه بودند، اما چند فیلم مهم و تأثیرگذار، مانع یکهتازی این کمدیها شدند و توانستند نهتنها مخاطبان جدی سینما که مخاطبان عام را هم راضی کنند. در این یادداشت نگاهی میاندازیم به ده فیلم پرفروش سال ۹۸٫
همچنین بخوانید:
مروری بر ده زوج موفق روی پرده در سینمای ایران
۱۰- زیر نظر- مجید صالحی
مجید صالحی را با مجموعه «مجید جان دلبندم» میشناسیم. بازیگری که در اواسط دهه هشتاد و رونق کمدیهای بیکیفیت بهپای ثابت این آثار تبدیل شد. در همین سالها و بعد از موفقیت رضا عطاران و سعید آقاخانی در کارگردانی سریالهای طنز، صالحی هم وارد تلویزیون شد و چند کار نسبتاً قابلقبول عرضه کرد.
مجید صالحی در چند سال اخیر سعی کرده است، مسیر متفاوتی طی کند. ابتدا با مجموعه «سالهای دور از خانه» با مخاطبان مجموعههای چندقسمتی ارتباط برقرار کرد و حالا اولین فیلم بلند سینماییاش را ساخته است.
«زیر نظر» با به کار گرفتن رضا عطاران و امیر جعفری که هردو از ستارههای کمدی سینمای این چند سال اخیر هستند، با شوخیهای جنسی که حالا پای ثابت کمدیها شدهاند و با تصاویر خوش آب و رنگ، بهراحتی به دهمین فیلم پرفروش سال ۹۸ تبدیل شد.
۹- ما همه باهم هستیم – کمال تبریزی
یک کمدی دیگر، البته اگر بتوان نام کمدی را بر آخرین اثر کمال تبریزی اطلاق کرد. تبریزی مدتهاست که سعی دارد موفقیتی که با «مارمولک» تجربه کرده بود را تکرار کند. بعد از «مارموز»، «ما همه باهم هستیم» یک کمدی سیاسی دیگر بود که مثل بقیه کارهای این چند سال آقای کارگردان چنگی به دل نمیزد.
«ما همه باهم هستیم» با یدک کشیدن نام جمعی از مطرحترین سوپراستارهای سینمای ایران، یکی از مورد انتظارترین فیلمهای سال ۹۸ بود که بهشدت بی ساختار و بی قصه بود. تلاش تبریزی برای ساختن یک کمدی سیاسی به یک ابزار تبلیغاتی رندانه میمانست که به همین دلیل هم مخاطبان زیادی را به سینما کشاند، اما راضیشان نکرد.
۸- چهار انگشت – حامد محمدی
بعد از موفقیت «اکسیدان» در گیشه و جذب مخاطب، به نظر میرسید که فیلم بعدی حامد محمدی بار دیگر بتواند این موفقیت را تکرار کند. مخصوصاً که زوج محبوب امیر جعفری و جواد عزتی برای «چهار انگشت» دوباره در کنار هم قرارگرفته بودند. «چهار انگشت» را نمیتوان یک کمدی سخیف و مبتذل نامید، چراکه مشخص است محمدی سعی کرده است در فیلمش حرفهایی مهمی بزند و تا جایی که میتواند از ابتذال دور باشد. آنچه باعث شکست«چهار انگشت» میشود، پرورش نیافتن کمدی در دل فیلمنامه و به بار ننشستن لحظات طنزی است که بازیگران ایجاد کردهاند. بااینحال، انتظار تکرار تجربه «اکسیدان» مخاطبان زیادی را به تماشای فیلم در سالن سینما واداشت و این فیلم هشتمین فیلم پرفروش سینمای ایران در سال ۹۸ بود.
۷- چشم و گوش بسته – فرزاد مؤتمن
برای اهالی سینما نام فرزاد مؤتمن با «شبهای روشن» گرهخورده است. اما همان سینما دوستانی که «شبهای روشن» را میپرستند، میدانند که فرزاد مؤتمن سالهاست از آن کسوت اسطورهای درآمده است. مؤتمن این سالها به هر ژانری سرک میکشد و هیچکدام از آثارش هم موفق نیستند، نه در ارتباط با مخاطب و نه در راضی کردن منتقدان.
«چشم و گوش بسته» بااینکه بههیچوجه در دنیای سینمایی که از مؤتمن میشناسیم جایی ندارد و هیچ حرفی برای گفتن ندارد، اما حداقل در راضی کردن مخاطبش موفق بوده است. «چشم و گوش بسته» بیآنکه از سوپراستارهای نامی کمک بگیرد یا تبلیغات جذابی داشته باشد، توانسته است به رتبه هفتمین فیلم پرفروش این سال برسد.
۶- سرخپوست – نیما جاویدی
نیما جاویدی بعد از «ملبورن» با دومین فیلمش شگفتیساز شد. «سرخپوست» از همان نمایشهای اولیهاش در جشنواره فجر سی و هفتم، به یکی از جذابترین و متفاوتترین آثار جشنواره تبدیل شد. جسارت جاویدی در ترسیم یک درام با بازیهای فرمی و روایتی که از قصهگویی بازنمیماند، نهتنها او را به یکی از مهمترین چهرههای جشنواره تبدیل کرد که فیلمش را در بازار کمدیهای بیسر و شکل به ششمین فیلم پرفروش سال تبدیل کرد.
۵- شبی که ماه کامل شد – نرگس آبیار
یکی دیگر از فیلمهای مهم جشنواره سی و هفتم، «شبی که ماه کامل شد» بود. آبیار که قبلاً هم با ساخت فیلمهایی چون «نفس» و «شیار ۱۴۳» علاوه بر راضی کردن منتقدان با استقبال نسبی در گیشه مواجه شده بود، این بار به سراغ موضوعی حساس میرود. «شبی که ماه کامل شد» برای اولین بار برادران ریگی را به پرده سینما میآورد و روایتی از عشق و تعصبات دینی را روایت میکند. آبیار بهخوبی میتواند هیجان لازم برای روایتش را ایجاد کند و مخاطب را تا آخرین لحظه همراه کند. سیمرغهای «شبی که ماه کامل شد» در اقبال این فیلم در گیشه هم بیتأثیر نبوده است.
۴- رحمان ۱۴۰۰ – منوچهر هادی
اکران امسال هم از توقیف و سنت از پرده پایین کشیدن بینصیب نماند. «خانه پدری» ساخته کیانوش عیاری، بعد از چند روز از پرده پایین کشیده شد و بعد از انجام اصلاحات دوباره به نمایش درآمد. بااینحال فیلم عیاری از این حیث فیلم خوششانسی بود. «رحمان ۱۴۰۰» آخرین ساخته منوچهر هادی بعدازآنکه مدتی روی پرده بود و فروش خوبی هم داشت، توقیف شد.
«رحمان ۱۴۰۰» با محمدرضا گلزار و مهران مدیری در کنار بقیه بازیگران، نام جنجالیاش و به لطف شوخیهای جنسی که تمام کمدی فیلم با تکیهبر آنها پرداختشده است، در گیشه بسیار موفق بود و اگر جلوی اکران آن گرفته نمیشد بهاحتمالزیاد به ردهبالاتری در جدول فروش هم میرسید.
۳- تگزاس ۲ – مسعود اطیابی
پیشبینی اینکه «تگزاس ۲» در پرفروش خواهد بود مشکل نبود. زوج پژمان جمشیدی و سام درخشانی در قسمت اول این فیلم بسیار موفق بودند و این روزها کمتر کمدی ساخته میشود که مورد اقبال قرار نگیرد. بااینحال، «تگزاس ۲» نسبت به فیلم اول، دنباله موفقتری در پرداخت کمدی و داستانپردازی است. حضور ژاله صامتی و مهدی هاشمی در ترکیب اصلی بازیگران و تکیه به روایت برای خنداندن بهجای دست انداختن به جاذبههای خارجی در موفقیت «تگزاس ۲» مؤثر بوده است.
۲- متری شیش و نیم – سعید روستایی
بعد از «ابد و یک روز»، دومین اثر سعید روستایی بسیار کنجکاوی برانگیز بود. روستایی در دومین کارش، برخلاف «ابد و یک روز» به بیگ پروداکشن روی میآورد، با خیل عظیم سیاه لشکرها و تصویر زندگیهای آشفته معتادان در زاغهنشینهای تهران، بار دیگر شگفتی میآفریند. پیمان معادی و نوید محمد زاده در نقشهای اصلی بهشدت میدرخشند و روایت اجتماعی روستایی پختهتر و کاملتر از فیلم اول از آب درمیآید. موفقیت «متری شیش و نیم» در گیشه نشان میدهد که یک فیلم اجتماعی با فضایی تلخ هم میتواند مخاطب را جلب کند و او را راضی کند.
۱- مطرب – مصطفی کیای
«مطرب» آخرین فیلم مصطفی کیایی با فروش سیوهشت میلیارد تومان، پرفروشترین فیلم سال ۹۸ بوده است. آخرین فیلم مصطفی کیایی درباره یک خواننده قبل انقلابی که بعد از سالها فرصتی برای خواندن دارد، خواننده زن ترکیهای، حضور پرویز پرستویی در کنار محسن کیایی و الناز شاکردوست، همه عواملی بودند که «مطرب» را هیجانانگیز میکرد. با همه اینها، «مطرب» در پرورش لحن کمدی در روایتش عاجز است و بهجای آنکه انتقادهایی که در متن دارد را بهصراحت بیان کند، برای فرار از خط قرمزها در لفافه سخن میگوید. درنهایت «مطرب» نه خندهدار است و نه انتقادی میکند و بهمانند بقیه کمدیهای سینمای ایران، با چاشنی شوخیهای جنسی و استفاده از ستارههای سینما در نقشهای اصلی میتواند در گیشه به موفقیت برسد و پرفروش شود.
کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریهها، وبلاگها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
نوشته نگاهی به ده فیلم پرفروش سال ۹۸ اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.