واکنش سیلوستر استالونه به مرگ برت یانگ
برت یانگ که نقش پائولی را در فیلم‌های «راکی» بازی کرده بود در ۸۳ سالگی از دنیا رفت.
به نقل از ورایتی، برت یانگ که نقش پائولی را در ۶ فیلم «راکی» در کنار سیلوستر استالونه بازی کرد و برای بازی در فیلم اصلی در سال ۱۹۷۶ نامزدی اسکار را برای بازیگر نقش مکمل مرد دریافت کرد، از دنیا رفت.
راجر ایبرت درباره یانگ برای بازی در اولین فیلم «راکی» نوشته بود: برت یانگ در نقش برادر (آدریان) – شکست خورده و رنجیده، وفادار و تلخ، آن‌قدر به دیگران اهمیت می‌دهد که به آنها صدمه بزند تا توجه آنها را به غم خود جلب کند. نیویورک تایمز هم با وجود نقدی کاملاً کوبنده و منفی درباره فیلم، بازی یانگ را تحسین کرده و نوشته بود: برت یانگ در نقش بهترین دوست راکی، یک چیز کاملا موثر است.
استالونه با درگذشت یانگ در اینستاگرام به همبازی خود در «راکی» ادای احترام کرد و نوشت: «برای دوست عزیزم، برت یانگ، تو یک مرد و یک هنرمند باورنکردنی بودی، من و جهان خیلی دلتنگ تو خواهیم شد».
پائولی پنینو با خلق و خویی حسود، در عین حال وفادار و دلسوز؛ بهترین دوست راکی بود.
در «راکی بالبوآ» در سال ۲۰۰۶، پائولی به همان جایی که شروع کرده بود بازگشت و در کارخانه بسته‌بندی گوشت کار می‌کرد، اما تردیدش را برای بازگشت راکی به رینگ را کنار گذاشت. یانگ سال ۲۰۱۵ در فیلم «کرید» ظاهر نشد، زیرا گفته شد پائولی سال ۲۰۱۲ درگذشت.
یانگ بازیگری فوق‌العاده پرکار و عالی بود که به راحتی می‌توانست یک فرد اراذل و اوباش را در قالبی نشان دهد که شخصیت و همدردی بیش‌تری از آنچه سزاوارش بود، بگیرد.
وی نقش یکی از کامیون‌داران را در فیلم «کاروان» (۱۹۷۸) سام پکین‌پا با بازی کریس کریستوفرسون بازی کرد و در کمدی «بازگشت به مدرسه» در سال ۱۹۸۶ در نقش راننده و محافظ شخصیت رادنی دنجرفیلد ظاهر شد.
فیلم «همه تیله‌ها» رابرت آلدریچ در سال ۱۹۸۱ در کنار پیتر فالک و «روزی روزگاری در آمریکا» سرجیو لئونه در سال ۱۹۸۴ هم از نقش‌آفرینی‌های وی است که منتقدان را به تمجید واداشت. در سال ۱۹۹۹ در کمدی رمانتیک «چشم آبی میکی»، که در آن هیو گرانت عاشق دختری از خانواده‌ای اوباش می‌شود، جیمز کان نقش پدر خانواده و یانگ نقش رییس بزرگ را بازی کرد.
یانگ در سریال‌ها فیلم‌های تلویزیونی متعددی هم ظاهر شد که «قصه‌هایی از سردابه»، «کلمبو»، «محدودیت‌های بیرونی» و «عروسک روسی» از جمله آنها بودند.
یانگ در کوئینز نیویورک از پدر و مادری ایتالیایی متولد شده بود و در ۱۵ سالگی مدرسه را رها کرد تا به تفنگداران دریایی بپیوندد و از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۵۹ خدمت کرد. او بعدها توسط لی استراسبرگ در استودیو بازیگران وی بازیگری آموخت و نخستین بار سال ۱۹۶۹ در یکی از اپیزودهای سریال «پزشکان» جلوی دوربین رفت. سال بعد وی اولین بازی سینمایی خود را در فیلم ترسناک «کارناوال خون» انجام داد. و سال ۱۹۷۱ نقش کوچکی در فیلم «زاده برای پیروزی» داشت که جورج سگال و رابرت دنیروی جوان دیگر بازیگرانش بودند.
اولین نقش تاثیرگذار وی در «محله چینی‌ها» رومن پولانسکی در نقش کرلی بود. وی در اکشن مهیج سام پکین‌پا، «نخبگان قاتل» (۱۹۷۵) هم در کنار دنیرو بازی کرد و با این نقش توجه استالونه را به خود جلب کرد و در «راکی» به کارگردانی جان جی. اویلدسن، به نویسندگی استالونه جلوی دوربین رفت.
